Op 3 mei 1952 werd bij het voetbalstadion op de Wageningse berg een monument onthuld ter nagedachtenis aan Wageningse sportmensen die door oorlogsgeweld om het leven kwamen.
De entourage van het geheel was een ontwerp van architect Wiedijk.
Het zandstenen monument was een ontwerp van de kunstenaar Ben Guntenaar. Het stelt voor een stervende man, die de brandende fakkel overgeeft aan de levende mens.
De gedenksteen in de muur heeft als inscriptie:
Ter nagedachtenis aan de vrienden die de Wageningse sportgemeenschap in de oorlog zijn ontvallen
De tot standkoming van het monument kent een lange geschiedenis.
Al op 21 augustus 1945 deed de Commissie Oprichting Voetbal Monument van de V.V. Wageningen een aanvraag aan het college van burgemeester en wethouders.
Ze vroegen alleen toestemming tot plaatsing, de kosten kwamen voor rekening van de commissie c.q. de leden van V.V. Wageningen.
Door de oprichting van de Wageningse Sportbond werd het plan echter gewijzigd, de gehele Wageningse sportgemeenschap moest in de plannen voor het monument betrokken worden.
Het sportmonument is in 1998 verplaatst naar de Mondriaanlaan in de nabijheid van het sportpark Ketwich Verschuur.
De muursteen is verdwenen maar de oorspronkelijke tekst staat op een metalen plaat op de sokkel van het monument.
Initiatief: Voetbal Vereniging Wageningen
Ontwerper: Ben Guntenaar.
Onthulling: 3 mei 1952